Radicalisme is als aids en de Koran is het HIV-virus

Er is al  veel inkt/bloed erover gevloeid: terrorisme, radicalisme, IS, islam. Het is soms niet te geloven dat andere mensen hiertoe in staat zijn. Hoe komt dit toch? Links steekt de kop in het zand, rechts noemt de Koran "license to kill". De discussie verzandt al te vaak in semantiek of emotionaliteit. Het radicalisme zou beter analytisch bekeken worden. Tussen het fundament en diens manifestatie is een keten van dingen gebeurd...

Oorzaak is wél belangrijk

In De Zevende Dag mocht De Wever zijn licht weer schijnen over van alles en nog wat, o.a. radicalisering. Hij maakte de opmerking dat radicalisering vooral ideologisch van aard is, en niets met de islam te maken.

De Wever sluit zich aan bij het linkse credo "Niets met de islam te maken". Zoals Maarten Boudry al stelde is dit een vergissing: "Maar als hij [Filip Dewinter] zegt dat de Koran een haatdragend boek is, heeft hij gelijk."

Aaron Ooms, de voorzitter van Jongsocialisten, kroop in zijn pen om hem van repliek te dienen. Volgens hem mag radicalisering niet verengd worden tot de islam, maar in al zijn vormen (inclusief rechts-extremisme, maar hij zwijgt zedig over links-extremisme). Correct, maar dan kan men toch niet rond de islam en de Koran heen. Aaron Ooms maar evengoed Bilal Benyaich blijven in hun analyses oppervlakkig en zoeken een excuus om de Koran niet te bespreken.

Ik zou de analogie gebruiken van een gekende ziekte. Aids is een ziekte veroorzaakt door het HIV-virus. HIV schakelt het immuunsysteem van de patiënt uit, in die mate dat een simpel griepje fataal kan aflopen. Radicalisering (aids) is net dat: het is niet de armoede, discriminatie, ..(griep.) die de geradicaliseerde in de armen van IS duwt. Het is het HIV-virus (de Koran) die de échte oorzaak is.

Radicalisering heeft dus een voedingsbodem, maar er zijn vele stappen tussen die voedingsbodem en het uiteindelijk terrorisme. Om dat te weten moet men naar die voedingsbodem gaan. Zelfs als men zoals De Wever dit een ideologie (vooral géén godsdienst) noemt, dan moet men naar de kern van die ideologie gaan.

Ik ga dat proberen, in zo verre dat een leek dit kan.

Een eenvoudig model

Elke analyse heeft zijn theorie, framework nodig. Het beste framework is een model. Ik heb zelf een model gededuceerd dat naar mijn mening de werkelijkheid best benaderd. Het is in het Engels, dat klinkt gewichtiger en ook omdat het mooi op -ation eindigt:


© Eigen werk
De "foundation" kant stelt het fundament van de cascade voor. Dit kan een religie zijn maar evengoed een ideologie. Radicalisme is niet exclusief voor de islam. Uit deze kan een "interpretation" volgen. Er bestaat geen absolute interpretatie, deze is afhankelijk van de tijdsgeest, normen & waarden van de lezer, ... "Foundation" en "interpretation" vormen de theoretische kant.

De theorie is gescheiden van de praktijk door de grotere, zwarte pijl. Dit duidt een drempel aan, alles voor de zwarte pijl bevindt zich tussen de oren en niet in de werkelijkheid. Een "interpretation" KAN leiden tot een "application", de uitvoering van deze interpretatie. De "application" kan leiden tot een "manifestation", de collateral damage. De personen die de manifestatie voelen van het uitvoeren van de interpretatie hebben zelf niets te maken met de keten maar ondervinden wel de gevolgen.

De kern van de radicaliseringsproblematiek ligt op de verschillende tussenstappen in de keten. Er loopt iets mis in het proces dat zorgt voor nadelige manifestaties (toch vanuit het moreel standpunt van de andere partij). Wat de andere partij beoogt is deze cascade te stoppen zodat het niet leidt tot de nadelige manifestatie.

Ik zal aan de hand van voorbeelden uitleggen hoe en wat voor religieus-ideologische nefaste uitspattingen kunnen gestopt worden.

Sociaal darwinisme

Om niet direct te beginnen met de islam zal ik een voorbeeld gebruiken uit de eigen contreien. In de 19de eeuw ontstond de evolutietheorie van Darwin. Een econoom Herbert Spencer was geïnspireerd door zijn boek en vond de populaire oneliner "survival of the fittest" uit. Dit werd onterecht dor hem geïnterpreteerd als "de wet van de sterkste" en toegepast in de sociologie en economie. Tegelijkertijd kreeg de eugenetica, of rassenverbetering, ingang. De mens zou beste van zijn eigen soort moeten bevoordelen en deze kunstmatige selectie zou de soort doen vooruitgaan. Nazi's en fascisten kaapten het sociaal darwinisme & eugenetica en perverteerden het in een vorm van racisme en sociale exclusie. Uiteindelijk leidde het tot de genocide van minderwaardige rassen en klassen, met de Holocaust als dieptepunt. De keten is hieronder afgebeeld.

© Eigen werk
Het hoeft geen betoog dat Darwin niet de schuld draagt van de Holocaust. Zijn boek werd foutief als foundation aanzien van een nieuwe interpretation. Dit leidde tot de application van het gedachtegoed en uiteindelijk tot de manifestation van genocide.
Als de keten wordt gevolgd, dan wil men genocide vermijden. De vorige stap is nazisme en fascisme en ook te vermijden. Wat dan met sociaal darwinisme en eugenetica? Sociaal darwinisme en vooral eugenetica is nog altijd een hot topic. Eugenetica duikt sporadisch op als het gaat over designerbaby's of rassenverschillen inzake IQ.

Sociaal darwinisme en eugenetica zijn hoe dan ook verwerpelijke ideologieën. Dit wilt niet zeggen dat de evolutieleer van Darwin verwerpelijk is. Darwin kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor de Holocaust.

Christendom en secularisme

Ik kom al dichter bij godsdiensten. Als politiek-neutrale godsdienst neem ik het christendom. Christendom en het concept van een seculiere staat stonden altijd op gespannen voet.


© Eigen werk
Er zijn twee fundamenten die de verhouding christendom/staat uitleggen. Mattheüs 22:21 is "Zij zeiden tot Hem: Des keizers. Toen zeide Hij tot hen: Geeft dan den keizer, dat des keizers is, en Gode, dat Gods is" en Johannes 18:36 is "Jezus antwoordde: Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld. Indien Mijn Koninkrijk van deze wereld ware, zo zouden Mijn dienaren gestreden hebben, opdat Ik den Joden niet ware overgeleverd; maar nu is Mijn Koninkrijk niet van hier".

Daaruit zijn twee interpretations gemaakt: de eerste is de tweezwaardenleer van paus Gelasius I. Deze was de meest courante tijdens de middeleeuwen. In praktijk betekende dit een scheiding van bevoegdheden. De wereldlijke macht hield zich bezig met strafzaken (diefstal en zo) terwijl de geestelijke macht zich bezig hield met het zielenheil (ketterij en zo). In realiteit was het minder rooskleurig en respecteerden beide machten elkaar niet (een beetje zoals het federale en het gewestelijke niveau). Volgens de tweezwaardenleer waren beide zwaarden niet evenwaardig, de geestelijke was natuurlijk hoger dan de wereldlijke. Conflict was de rode draad doorheen de middeleeuwen. Soms ontkroonde een paus een koning die hij niet leuk vond. Soms bemoeide een koning zich met de Kerk.

Luther formuleerde tijdens de Reformatie vanuit dezelfde verzen de tweede interpretatie: de tweekoninkrijkenleer. Hier was er wel sprake van secularisatie met scheiding Kerk en Staat. Luther diende zelfs als inspiratie voor het Eerste Amendement van de Amerikaanse Constitutie. Hedendaags volgen vele christenen deze interpretatie en als gunstige manifestation verzoenen zij zich met de seculiere staat.

Dit duidt aan dat dezelfde tekst kan verschillend geïnterpreteerd worden afhankelijk van de historische context. Bijbelteksten zijn niet rigide regels, maar onderwerp van verandering afhankelijk van de veranderende tijdsgeest en inzichten. Religie zou zich best zo verzoenen met de moderne wereld.

Ji-haat

Na een lange omweg ben ik aanbeland bij de kern van de zaak: IS. Zoals geweten ligt de oorsprong van de Jihad, de heilige oorlog van de islam, in de verzen van het zwaard: "Wanneer de heilige maanden voorbij zijn, doodt dan de afgodendienaren waar je hen ook vindt en grijpt hen en belegert hen en loert op hen uit elke hinderlaag. Maar als zij berouw hebben en het gebed houden en de zakat betalen, laat hun weg dan vrij. Voorzeker, God is Vergevensgezind, Genadevol." Jihad, de oorlog ter bevordering van de islam, is tot zover de enige interpretation. IS is de application van die Jihad. De genocide op de yezidi's is een logisch manifestation.

© Eigen werk

Is deze keten anders dan de vorigen? Ja! Anders dan bij het sociaal darwinisme en de eugenetica, kan men hier niet spreken van de perversie van de foundation. Anders dan bij het voorbeeld van het christendom kan er geen andere interpretation gemaakt worden. De vers is duidelijk: ongelovigen kunnen kiezen tussen de dood en de bekering. In de titel heb ik de literaire vrijheid genomen om de term te verbasteren tot zijn ware dimensie: haat, haat tegenover al de ongelovigen. Ongelovigen is een brede term, zelfs moslims die een andere visie op nahouden (sjiieten, Koerden) worden letterlijk een kopje kleiner gemaakt.

Ik kan dus enkele concluderen dat niet de interpretation, maar de foundation de oorzaak is van radicalisering. De cascade is onafwendbaar: er is maar één interpretation met maar één application en manifestation tot gevolg. De kern van het probleem is dus die vers. Deze kan dus enkel verworpen worden. Dit heeft als gevolg dat grote delen van de Koran verworpen moeten worden.

Hindernissen

Ben ik te negatief? Is de islam een godsdienst van dood en verderf? Ik hoop van niet. Ik deel het optimisme met Ayaan Hirsi Ali: verandering kan gebeuren. Maar zoals ze zelf toegeeft zijn er eerst een aantal hindernissen.

Ten eerste zouden de Medina-verzen volledig genegeerd moeten worden. Deze verzen zijn de meest agressieve en minst compatibele met de moderniteit. Moslims kunnen wel begrijpen in welke context Mohammed deze hebben gekregen. Hij was net uit Mekka geschopt en was uit op wraak. Je zou kunnen stellen dat hij de eerste geradicaliseerde moslim was. Het is trouwens niet de eerste keer dat er verzen zijn verwijderd uit de Koran (de zogenaamde duivelsverzen). Zouden de verzen van het zwaard ook door de duivel in zijn mond werden gelegd? Met die historiek in gedachten kunnen die verzen overboord worden gegooid.

Ten tweede is het concept van opheffing. De Mekka-verzen zijn eerder geschreven en redelijk naar religieuze normen. Spijtig genoeg zijn de Medina-verzen later geschreven en hoger geacht. De datering is moeilijk, het is eerder door consensus dat sommige verzen als Mekkaans of Medinaans geklasseerd zijn. Je zou zelfs überhaupt dat concept in vraag kunnen stellen.

Ten derde is het probleem met interpretatie. De Koran is het letterlijke woord van Allah. Interpretaties zijn uit den boze, zelfs vertalingen zijn randje kantje. Het christendom heeft die cultuur niet, daar kan men wél vrij interpreteren afhankelijk van de Zeitgeist, de tijdsgeest (zie voorgaand voorbeeld). Het is eigenlijk historisch incorrect, de Koran is zelf een interpretatie. Het is onder kalief Oethman ibn Affan dat de Koran zoals we ze kennen is ontstaan. De kalief heeft andere versies van de Koran vernietigd. Hoe kan men dan zeker zijn dat de huidige Koran het originele woord van Allah is en niet de interpretatie is van die kalief?

Ten laatste is er Mohammed zelf. Zoals veel godsdiensten is hij een rolmodel voor zijn gelovigen, de Hadith zou zelfs zijn leven beschrijven. Sommige moslims willen dan ook in zijn pad lopen. Alleen... Mohammed was geen brave mens. Zoals ik al eerder vermelde, hij was de eerste geradicaliseerde moslims. Hij was een krijgsheer en hij deed nog minder fraaie dingen. Dit vertaalt in de moordzuchtigheid van vele salafisten. Mohammed wordt te veel opgehemeld en zijn daden worden niet in de context van de Zeitgeist geplaatst.

Conclusie

Radicalisme kan niet teruggebracht worden tot enkele randfenomenen. Een substantieel deel is veroorzaakt door de religie zelf. De foundation van de Ji-haat kan niet meer genegeerd worden. De Koran kan enkel erkend worden als veroorzaker van deze religieuze aids.

Islam heeft zijn eigen reformatie dus dringend nodig. Tot nu toe zijn weinig pogingen ondernomen om een "Europese islam" te creëren. Om dat te doen lukken zouden hele delen van de Koran beter afgeschaft worden. Spijtig genoeg is een groot deel van de moslims in Europa zelf conservatief of zelfs fundamentalistisch, en zullen zij elke vorm van vernieuwing tegenhouden. Deze patstelling kan enkel doorbroken worden door druk van buitenaf. Het Westen zal de islam moeten dwingen om te hervormen. Linkse multiculturalisten hypothekeren dit door elk debat in de kiem te smoren als zijnde islamofoob, racistisch of xenofoob. Hun collaboratie met de salafisten uit electorale overwegingen gaan zo ver dat deze het onderwerp zijn van het boek "Soumission" van Michel Houellebecq.

Het stuk van Fouad Gandoul in Knack stemt mij somber. Is dit de de "nieuwe" generatie moslims, moslims die de Verlichting verwerpen, moslims die secularisme niet aanvaarden of erger, het Westen dwingt tot aanpassing?

De huidige situatie is hoe dan ook onhoudbaar en ik vrees voor de toekomst van de islam in Europa. Het is buigen of barsten beste moslims. Nu is het aan jullie om te kiezen: voor de Verlichting of de Verduistering.

Reacties