Een confronterende reportage over bont was te zien op Terzake van 30/12/2014. Bij het begin verwacht je gewoon dat je een niet zo fraai portret gaat zien van de bontindustrie. De vraag is wat de actoren (industrie, overheid en consument) ermee gaan doen.
Bont is ok
Ten eerste moet het duidelijk zijn dat bont op zich een ethisch te verantwoorden is. Bont is niet anders dan vlees of elk ander product waarvoor dieren gedood worden voor consumptie. Men kan proberen een onderscheid maken tussen vlees en bont, voor mij is het eerder arbitrair. Er is geen verschil dat maakt dat dieren voor voedselconsumptie ethisch meer te verantwoorden zijn dan pelsdieren. Beide sterven voor de mens.
Hypothetisch zou ik zulke criticasters beantwoorden dat het dan ok is om vlees van pelsdieren te verkopen. Misschien kan de eekhoorn chef-kok zijn creatieve gang laten gaan. Hopelijk wordt deze niet weer bedreigd door extremistische dierenactivisten. Dan zijn de weinig morele bezwaren van de kaart, of men moet een veganist zijn. Dat is een keuze die men zelf maakt en deze moet niet opgedrongen worden aan anderen.
Globalisme is de grote boosdoener.
Dit wilt niets zeggen over hoe de bontkraag op je jas is geraakt. Er is geen enkele persoon die het normaal vindt dat wasbeerhonden de kop wordt ingeslagen of coyotes met wolfsklemmen worden gevangen. Dat is moreel verwerpelijk.
We moeten ook niet hypocriet doen, dit is enkel mogelijk door de globalisatie. De markt wordt gedomineerd door winst. Goedkope Chinese producten die op ethische onverantwoordelijke wijze worden geproduceerd, overspoelen de Europese markt. Probeer als bontkweker daartegen te concurreren. Het is dan ook verontrustend dat de bontindustrie onder druk van de Chinezen het dierenwelzijn negeren.
Dit is natuurlijk geen fenomeen van de bontindustrie alleen. Ook de veeboeren hebben moeite om aan alle (dure) Europese regels te voldoen terwijl Chinees vlees veel minder gereguleerd is. Dit is geen excuus om onze dierenwelzijn te nivelleren. Andere oplossing moeten gezocht worden, bv. men kan simpelweg onethisch geproduceerd vlees en bont verbannen van van de Europese markt.
Dit is natuurlijk ethisch protectionisme, een gruweldaad tegenover de open vrije marktlogica. Dierenwelzijn heeft een kost: de prijs gaat omhoog. Bont wordt weer een luxeproduct (misschien best) en vlees wordt ook duurder. De vraag zal naar beneden gaan. Boeren kunnen misschien failliet gaan. Dit is natuurlijk politieke science-fiction (de Chinezen zijn te machtig) maar als consument kunnen we al zelf de industrie pushen voor ethische producten.
Regulatie
Het makkelijkste als consument is dan ook om afgaan op een label. Een label is niets waard als deze geen fundamenten heeft (wetten en regulatie). In Duitsland bestaat een label die aantoont dat de afkomst van het bont volledig volgens de strenge dierenwelzijnswetten is. Alleen, niemand controleert dat. Wetten is dus één ding, controle is een ander.
Is dit weerom een probleem van de bontindustrie alleen? Nee, de biosector heeft exact hetzelfde probleem. Het biolabel wordt makkelijk uitgedeeld en er is geen echte 100% garantie dat het om biologisch geproduceerd voedsel gaat.
Werk aan de winkel dus om de fraudeurs uit de sector te halen. Ik typ specifiek fraudeurs omdat zulk bedrog frauduleus is. Het misleidt de consument en geeft oneerlijke concurrentie voor de kwekers die wel de wet naleven. Keihard aanpakken is het motto. Het is aan de politiek om zulke ethische fraudeurs gelijk te stellen met sociale en fiscale fraudeurs. Dit mag meer in het nieuws komen en minister van dierenwelzijn Ben Weyts kan het goede startschot geven. Het is nieuwjaar voor iets!
De andere kant van de munt
Dierenwelzijn is één zaak dat er schort aan de bontindustrie, ethische arbeid en gezondheid zijn nog iets. Chinese bontarbeiders werken in slechte omstandigheden die niet stroken met de Europese veiligheidsvoorschriften. Dit geldt voor alle sectoren die goedkope producten van China gebruiken. Wanneer u dit leest op uw tablet of smartphone zou u moeten beseffen dat de arbeiders uitgebuit worden om deze te maken. Wederom moet dit bottom-up afgedwongen worden door de consument.
Ook is het erg zorgwekkend dat milieugevaarlijke, allergene en kankerverwekkende stoffen als formaldehyde zijn teruggevonden in bont. Het is onvermijdelijk dat chemische stoffen worden gebruikt tijdens het looien. Deze moeten in het eindproduct totaal afwezig zijn. Het is ronduit gevaarlijk voor de volksgezondheid dat de consument worden blootgesteld aan zulke stoffen. Strenge controles zijn absoluut noodzakelijk voordat één enkel stuk bont de markt betreedt.
Conclusie
Bont is ok zolang het op een ethisch verantwoorde manier geproduceerd wordt. De overheid moet hard optreden, de huidige dierenwelzijns- en volksgezondheidswetten zijn geen vodje papier (dixit wijlen Tindemans). Controle en een nultolerantie voor fraudeurs moet er dan ook komen. Wij moeten niet wachten op de goodwill van de politiek en bedrijven en zelf vragende partij zijn van ethisch hoge standaarden. De hogere prijs moeten we erbij nemen.
Bont is ok
Ten eerste moet het duidelijk zijn dat bont op zich een ethisch te verantwoorden is. Bont is niet anders dan vlees of elk ander product waarvoor dieren gedood worden voor consumptie. Men kan proberen een onderscheid maken tussen vlees en bont, voor mij is het eerder arbitrair. Er is geen verschil dat maakt dat dieren voor voedselconsumptie ethisch meer te verantwoorden zijn dan pelsdieren. Beide sterven voor de mens.
Hypothetisch zou ik zulke criticasters beantwoorden dat het dan ok is om vlees van pelsdieren te verkopen. Misschien kan de eekhoorn chef-kok zijn creatieve gang laten gaan. Hopelijk wordt deze niet weer bedreigd door extremistische dierenactivisten. Dan zijn de weinig morele bezwaren van de kaart, of men moet een veganist zijn. Dat is een keuze die men zelf maakt en deze moet niet opgedrongen worden aan anderen.
Globalisme is de grote boosdoener.
Dit wilt niets zeggen over hoe de bontkraag op je jas is geraakt. Er is geen enkele persoon die het normaal vindt dat wasbeerhonden de kop wordt ingeslagen of coyotes met wolfsklemmen worden gevangen. Dat is moreel verwerpelijk.
We moeten ook niet hypocriet doen, dit is enkel mogelijk door de globalisatie. De markt wordt gedomineerd door winst. Goedkope Chinese producten die op ethische onverantwoordelijke wijze worden geproduceerd, overspoelen de Europese markt. Probeer als bontkweker daartegen te concurreren. Het is dan ook verontrustend dat de bontindustrie onder druk van de Chinezen het dierenwelzijn negeren.
Dit is natuurlijk geen fenomeen van de bontindustrie alleen. Ook de veeboeren hebben moeite om aan alle (dure) Europese regels te voldoen terwijl Chinees vlees veel minder gereguleerd is. Dit is geen excuus om onze dierenwelzijn te nivelleren. Andere oplossing moeten gezocht worden, bv. men kan simpelweg onethisch geproduceerd vlees en bont verbannen van van de Europese markt.
Dit is natuurlijk ethisch protectionisme, een gruweldaad tegenover de open vrije marktlogica. Dierenwelzijn heeft een kost: de prijs gaat omhoog. Bont wordt weer een luxeproduct (misschien best) en vlees wordt ook duurder. De vraag zal naar beneden gaan. Boeren kunnen misschien failliet gaan. Dit is natuurlijk politieke science-fiction (de Chinezen zijn te machtig) maar als consument kunnen we al zelf de industrie pushen voor ethische producten.
Regulatie
Het makkelijkste als consument is dan ook om afgaan op een label. Een label is niets waard als deze geen fundamenten heeft (wetten en regulatie). In Duitsland bestaat een label die aantoont dat de afkomst van het bont volledig volgens de strenge dierenwelzijnswetten is. Alleen, niemand controleert dat. Wetten is dus één ding, controle is een ander.
Is dit weerom een probleem van de bontindustrie alleen? Nee, de biosector heeft exact hetzelfde probleem. Het biolabel wordt makkelijk uitgedeeld en er is geen echte 100% garantie dat het om biologisch geproduceerd voedsel gaat.
Werk aan de winkel dus om de fraudeurs uit de sector te halen. Ik typ specifiek fraudeurs omdat zulk bedrog frauduleus is. Het misleidt de consument en geeft oneerlijke concurrentie voor de kwekers die wel de wet naleven. Keihard aanpakken is het motto. Het is aan de politiek om zulke ethische fraudeurs gelijk te stellen met sociale en fiscale fraudeurs. Dit mag meer in het nieuws komen en minister van dierenwelzijn Ben Weyts kan het goede startschot geven. Het is nieuwjaar voor iets!
De andere kant van de munt
Dierenwelzijn is één zaak dat er schort aan de bontindustrie, ethische arbeid en gezondheid zijn nog iets. Chinese bontarbeiders werken in slechte omstandigheden die niet stroken met de Europese veiligheidsvoorschriften. Dit geldt voor alle sectoren die goedkope producten van China gebruiken. Wanneer u dit leest op uw tablet of smartphone zou u moeten beseffen dat de arbeiders uitgebuit worden om deze te maken. Wederom moet dit bottom-up afgedwongen worden door de consument.
Ook is het erg zorgwekkend dat milieugevaarlijke, allergene en kankerverwekkende stoffen als formaldehyde zijn teruggevonden in bont. Het is onvermijdelijk dat chemische stoffen worden gebruikt tijdens het looien. Deze moeten in het eindproduct totaal afwezig zijn. Het is ronduit gevaarlijk voor de volksgezondheid dat de consument worden blootgesteld aan zulke stoffen. Strenge controles zijn absoluut noodzakelijk voordat één enkel stuk bont de markt betreedt.
Conclusie
Bont is ok zolang het op een ethisch verantwoorde manier geproduceerd wordt. De overheid moet hard optreden, de huidige dierenwelzijns- en volksgezondheidswetten zijn geen vodje papier (dixit wijlen Tindemans). Controle en een nultolerantie voor fraudeurs moet er dan ook komen. Wij moeten niet wachten op de goodwill van de politiek en bedrijven en zelf vragende partij zijn van ethisch hoge standaarden. De hogere prijs moeten we erbij nemen.
Reacties